Umowy na okres próbny z limitem i zamiarem

Wskazanie w umowie próbnej okresu przewidywanego dalszego zatrudnienia nie prowadzi do powstania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami w zakresie nawiązania docelowej umowy o pracę.

Pracodawca zawierając umowę na okres próbny musi określić zamierzony okres dalszego zatrudnienia pracownika. Ta problematyczna konstrukcja wynika ze zmian w kodeksie pracy ograniczających maksymalny okres próbny oraz uzależniających go od czasu trwania docelowej umowy o pracę.

26 kwietnia 2023 r. weszła w życie nowelizacja kodeksu pracy implementująca tzw. dyrektywę work-life balance (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylająca dyrektywę Rady 2010/18/UE; DzU UE L z 2019 r. Nr 188, str. 79) oraz tzw. dyrektywę informacyjną (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i  przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej; DzU UE L z 2019 r. Nr 186, str. 105). Wskutek nowelizacji zmianie uległ m.in. art. 25 k.p. regulujący rodzaje umów o pracę oraz art. 29 k.p. dotyczący ich treści i formy. Nowe przepisy budzą wątpliwości, a ich stosowanie może okazać się problematyczne.

Zmodyfikowane ograniczenie

Przed wejściem w życie nowelizacji jedynym ograniczeniem trwania umowy o pracę na okres próbny był okres trzech miesięcy. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów to ograniczenie zostało w istotny sposób zmodyfikowane....